Column Mei 2019, Rex Vermeulen

Aangenaam kennis te maken… meestal…

De eerste column van Jeroen, en trouwens onze eerste
uitzending ook, ging over kennis maken. Van hem… met de ICT-branche.  

Voor mij ook weer leuk om zo’n ‘nieuweling’ te volgen. Wat valt hem op wat ik nooit eerder gemerkt heb? En hoe vaak heb ik hem moeten kalmeren "ja jongen, zo werkt dat nou eenmaal bij ‘ons’ J "? In de tussentijd weet hij al veel meer dan ons allemaal lief is, maar hij trekt zonder problemen zijn meest naïeve gezicht tijdens de interviews; alles voor geslaagde kennisoverdracht! 

De grap is dat het voor mij ook weer een hele nieuwe kennismaking is. Niet met de branche… maar wel met mijn rol. Waar ik voorheen nog wel een beetje respectvol benaderd werd in mijn rol als ‘consultant’ en ‘brancheverbinder’ moet er nu (weer) een project uit de klei getrokken worden.
En daar hebben we geld voor nodig en ik kruip in de rol van verkoper en struin mijn netwerk af. Alle egards (wederzijds) overboord en gas erop! Ik ben nog nooit zoveel genegeerd.

Maar… ik ben ondernemer genoeg om me er niets van aan te trekken en daarbij ook nog Rotterdammer… ik ben geboren met een plaat voor mijn kop. En ik ben zo overtuigd van ons ‘nieuwe kindje’. Wat een schat is het! 

Enfin... het ging over de hernieuwde kennismaking. Uiteraard snapte ik (herstel…snapten wij) dat we met ‘niets’ op pad gingen. Tuurlijk, een mooi verhaal en een best wel goed concept. Gedragen door een bak met kennis op
die gebieden (ICT en media) die het een succes konden en moesten maken. Maar verder eigenlijk niets. 

Komt ook nog bij dat Jeroen en ik het echt op een ‘jonge honden’ manier gestart zijn; we hielden twee ideeën tegen elkaar aan, hebben daar 1 format van gemaakt en hebben dat beschreven… in 1 middag. We zijn dat gaan toetsen, Hans erbij gesleurd en toen waren we ineens volop in business??
No way back! Heerlijk! 

En dan ga je de branche laten kennismaken… en ik ga kennismaken… in mijn rol als verkoper/drammer. Wat me allereerst opviel, is dat de branche wel tegen een stootje kan. Ik vind dat bij het uit de klei trekkenalle middelen geoorloofd zijn… als het maar integer blijft, aan afspraken voldoet en de kwaliteit ten goede komt. En vervolgens ben ik gaan prediken, overtuigen, omkopen, chanteren, stalken etc. Met een mooi resultaat. En de meeste relaties hebben er hartelijk om gelachen. En bij een enkeling ben ik uit het adressenbestand verwijderd. 

Wat me echter het meeste is opgevallen bij het kennismaken (en zowel tegen- als meeviel) was de plaats en ondernemingen waar de echte innovatie zit!? Uiteraard stap je met zo’n gedurfd nieuw concept (ook) eerst op de ‘roepers’ af. Ze roepen hoe innovatief ze zijn, ze zijn de hele dag met (persoonlijke) branding op social media, aanwezig op elk feestje (en we moeten het weten ook) en lijken de nieuwste trends te ontwikkelen in plaats van ze te volgen… hebt u ze een beetje op het netvlies? Nou die dus! 

Die blijken vervolgens toch een beetje nerveus te zijn! Dat wil je niet weten! Die komen gelijk met ‘afwachten’, ‘nog geen bewijs’, ‘geen budget meer want besteed aan allerlei superintelligente ?? items (ik zie ze niet?) en dat soort drogredenering. 

En dan heb je ook de ‘gestaag’ draaiende kwaliteitorganisaties. Je hoort ze (persoonlijk) minder. Het neigt soms zelfs een beetje naar conservatief. Roepen een stuk minder hard. Maar als ze iets
roepen, luistert iedereen wel. 

En dat was mijn openbaring! Die bloeiden aan tafel op tijdens het gesprek. Enthousiast reagerend op (de) innovatie. Met dezelfde
verbetenheid achter ons gaan staan om het platform in de lucht te krijgen en houden. Ik zag het echt even niet aankomen. 

Maar inmiddels zijn het onze ‘Angels’ geworden… al die echte innovators!  

Conclusie: ziet of hoort u dus weer ergens zo’n roeptoeter… check dan eerst even of ie wel meedoet met ICT TV… maar dat is misschien wel een erg subjectieve benadering…J 

Rex Vermeulen, mei 2019